Mężczyzna o nazwie Otto Movie Review (2022) |Roger Ebert (2024)

WMarc ForsterGenialne, poważne, ale nietypowe dramat „Człowiek o nazwie Otto”, tytułowa postać Otto nie może wybrać swoich codziennych bitew, nawet jeśli jego życie zależy od tego.Mieszkając w niezapomnianej podmiejskiej dzielnicy identycznych domów rzędu gdzieś na Środkowym Zachodzie, starzejący się człowiek łatwo się denerwuje każdy niewielki błąd nieznajomego.A jego protesty są tak wyraźne, że nawet rywalizująLarry DavidW przeciętnym odcinku „Curb Your Enturesiasm”.

Przedstawione przez ukochanychTom HanksW niewyraźnym występie, który dzieli różnicę między dziwacznym a uziemionym, Otto często ma rację co do swoich skarg.Dlaczego miałby płacić za sześć stóp liny i marnować kilka dodatkowych centów, na przykład, kiedy kupił zaledwie pięć?Dlaczego nie powinien ostrzec nierozważnych kierowców, którzy często blokują drzwi garażowe lub uprawnieni sąsiadów, którzy nie mogą tak bardzo, jak pamiętać o zamknięciu bramy i szanowaniu podstawowych zasad dotyczących usuwania śmieci?Albo podnieś zamieszanie, kiedy bezduszni nieruchom*ości z fikcyjnej i przezabawnie nazywani „Dye & Merica” pojawiają się, aby sabotować pokój społeczności?

Z drugiej strony nie wszystko jest tak okropne, jak Otto jedzie.Być może mógł sobie pozwolić na samodzielne maniery, zwłaszcza gdy nowy, bardzo w ciąży sąsiad wpada z miską domowego posiłku jako uprzejmości.

Jeśli już widziałeś nominowany do Oscara w 2015 roku szwedzki hit ”„Człowiek o nazwie ove" przezHannes Holm, Film, który nie jest lepszy ani gorszy niż ten amerykański remake na środku drogi (tak, nie wszystkie oryginały są automatycznie lepsze), będziesz wiedział, że Otto nie zawsze było tak nie do zniesienia.W małych dawkach syropowych i przepracowanych wizualnie retrospekcji, forster i zwinny scenarzystaDavid MageePokaż nam, że był niezręczny społecznie nawet od swoich młodych czasów, ale przynajmniej miły i przystępny.Z prosto niestabilną fryzurą boczną, która trafnie daje klimat „ładnego, ale nieudanego faceta”, Young Otto (grany przez własnego syna gwiazdy, Truman Hanks) był zainteresowany inżynierią, zastanawiając się, jak to działa.Jego życie najwyraźniej zmieniło się, gdy przypadkowo poznał marzycielską Sonyę (Rachel Keller), który później został jego żoną i niedawno zmarł.

Podobnie jak w przypadku „Ove”, Otto nie może się doczekać, aby dołączyć do swojej żony po drugiej stronie, ale jego częste próby samobójcze zostają przerwane w odcinkach, które czasem są niezręcznie zabawne, a innym razem po prostu niezręczne.Głównymi interrutatorami naszego wyjazdu-letnia są wyżej wymieni Nowi sąsiedzi: Para Marisol z kilkomMariana Treviño, absolutnie najlepsza rzecz w filmie) i Tommy (Manuel Garcia-Ruflo), którzy często pytają małe przysługi z zrzędliwego Otto.W sąsiedztwie są też inne, jak życzliwy nastolatek Malcolm (Mack Bayda) wyrzucony z jego domu przez jego tatę, obsesję na punkcie fitness Jimmy'ego (Cameron Britton), Stary przyjaciel Otto Rueben (Peter LawsonJones) i jego żona Anita (Juanita Jennings), którzy nie są już serdeczne z Otto.I nie zapominajmy o bezpaństwowym kacie, którego przez jakiś czas nikt nie wie, co zrobić.

Tajemnica polega na tym, że żadna z osobowości wspierającej w tej historii nie może podjąć wskazówek na temat Otto, przynajmniej nie dobrze w drugim akcie filmu.Zamiast tego wszystkie postacie zbiorowo traktują Otto z cierpliwością i akceptacją, jakby nie był dla nich świadomy niegrzecznie dla nich przy każdej okazji.Na przykład nikt nie zgadnie, dlaczego koledzy z pracy Otto zawracają sobie głowę, aby zorganizować mu imprezę emerytalną, gdy z pewnością stanie się to niedoceniane lub dlaczego Marisol nieustannie nalega na próbę wydobycia jego dobrej strony, gdy Otto ofensywnie zamyka wszystkie swoje prawdziwe próby.

Mimo to historia udaje się wylądować na urokach, gdy Otto w końcu zrzuca się i zaczyna dokonywać wszystkich oczekiwanych poprawek, jednocześnie cierpiąc z boku rzadki stan serca.Po pierwsze, staje się lokalnym bohaterem, gdy nieświadomie ratuje czyjeś życie przed grupą niepełnosprawnych ludzi zbyt zajęty ich telefonami.Później podnosi dodatkową wartość dobrej woli, gdy bierze Malcolma i buduje powolną, ale stałą przyjaźń z Marisolu, satysfakcjonującą historię w przewidywalnej opowieści.

Ale największą wygraną w adaptacji Forstera jest jego wartościowe przesłanie o niewielkich zwycięstwach codziennych ludzi, którzy działają jako funkcjonująca i harmonijna społeczność przeciwko zło korporacji bez twarzy.„Człowiek o nazwie Otto” nie jest tak filozoficzny jak „O Schmidcie”Lub tak świadomy społecznie jak„Ja, Daniel Blake, ”Dwa filmy, które czasami uderzają podobne nuty.Niemniej jednak jest to zdrowe przyjemność z tłumu na następne spotkanie rodzinne.

W ograniczonym wydaniu, szeroko, 13 stycznia.